Avistamentos de seres mitolóxicos

AVISTAMENTOS DE DRAGÓNS

Suponse que hai varios monstros no mar, na bibla fala de dous leviatanes diferentes e un dragón a parte, dos leviatanes hai un que o mata pra dalo de comer a os xustos e outro, practicamente impenetrable e dono do mar, dentes grandes de aspecto terrible, seo encontras non hai esperanza de sobrevivir, cheo de duras escamas, coma escudos xuntos entre si. Representase como unha serpe xigante vivendo no mar.

“Aqueles que, para comerciar ou pescar, navegan polas costas de Noruega, coinciden no relato dunha historia a dunha enorme serpe dunha lonxitude de máis de 60 metros, e 6 metros de diámetro que vive nas rocas e aguxeiros cerca da costa de Bergen; só sae das suas cavernas nas noites de veran e con bo tempo, pra devorar terneras, corderos e porcos, ou sumerxese no mar para comer polvos, langostas e todo tipo de cangrexos. Ten unha hilera de pelos de 60 cm de largo que lle colgan do pescozo, escamas afiadas de cor escuro, e ollos brillantes. Ataca aos barcos, levantase fora da agua, levase aos hombres eos devora; e normalmente isto ocurre cando algo terrible acontecerá no reino, sin un cambio próximo.
- Olaus Magnus, arzobispo de Upsala, adaptación de “Historia de gentibus septentrionalibus” (1555).


Dende a antigüedade, os mariños contaron historias sobre os grandes animais serpentiformes que habitan nos océanos. Chamadas orm e lindorn en Noruega, loung en Indochina…, alguns autores identificanas co leviatán bíblico. Aparecen representadas nas ferramentas da idade do Bronce, sendo observadas incluso por zoólogos. Tamén disponse de probas físicas da sua existencia:

os testigos din que se despraza por medio de ondulacions. os zoólogos, sen embargo, dín que de tratarse dunha serpe nadadora, estas ondulacions serían, diferentes, como se desprazan todolos ofidios. No século XVIII un científico noruego, Peter Ascanius, afirmou que as ondulacions verticales que observaban os mariñeros, non eran máis que cabriolas dunha comitiva de delfins.


O zoólogo holandés Antoon Cornelis Oudemans (1858-1943), director da Real Sociedade Zoologica e Botánica da Haya, publicó en 1893 “The great sea-serpent”. Foi o primeiro en darse conta de que o pelo e as ondulacions verticaies observadas en moitos casos delatan un mamífero, e concluiu, basándose en 162 casos, que tratabase dun gran pinnípedo (unha especie de foca) con aspecto de plesiosaurio, de 80 metros de longitude, ao que bautizóu Megophias megophias. Sen embargo, excluiu do seu estudo todalas observacions que non cadraban coa sua hipótese.


En 1898, na bahía de Along (Indochina) o cañoñero francés L'Avalanche avistou otra serpe.


os testigos máis fiables son barcos de guerra, en 1848 o buque británico HMS Daedalus, afirmou que divisara unha serpe mariña. os científicos pensaron entonces que ao mellor tratabase dun plesiosaurio, un ictiosaurio ou calquer outro dos xigantescos reptiles que viviron no xurásico.


o 15 de maio de 1833, catro oficiais do exército británico e un intendente militar, que saleron de pesca, veron unha serpe duns 24 metros de lonxitude que nadaba polo mar a uns 180 metros de onde estaban. a aparición produxose en Mahone Bay, a uns 65 km ao oeste de Halifax, en Nova Escocia.


En maio de 1901, cuando os oficiais do vapor Grangense, que navegaba polo Atlántico Occidental, veron desde a ponte unha criatura monstruosa semellante a un crocodrilo, con dentes de 15 cm de largo.


En 1905 os zoólogos E.G.B. Meade-Waldo e Michael Jhon Nicoll, a bordo do cruceiro científico Walhalla, avistaron outra serpe.


Antonio Ribera sinala que “durante a guerra de 1914-1918, mentres se producía un torpedeamento dun vapor británico polo submarino alemán U-28. Ante a atónita tripulación deste último, unha especie de crocodrilo de vinte metros de lonxitude saltóu polos aires a consecuencia da explosión”. Con anterioridade produxose un avistamento semellante.


Outros mariños británicos informaron dun animal vivo que varó en Jehu Sands, Bombay, India, en abril de 1921. os nativos e os marinos describierono como un ]“monstro mariño”En el reporte británico se dice que medía 7.6 metros de largo y su boca tenía una profundidad de 1 metro y era “lo suficientemente grande como para que tres marinos pudieran caber detrás de sus formidables dientes”.Se veían las costillas debajo de la piel, que era de color negro. En la cabeza tenía unos ojos parecidos a los de los elefantes.


nos anos 1930, Rupert T. Gould propuxo, a partir dunha docena de casos claros, duas novas especies de serpe de mar, ademáis do pinnípedo de pescozo largo de Oudemans: unha tortuga xigante e un tritón xigante de pescozo longo.



En 1934 na praia, nunhas pedras da costa de Querqueville, Normandia, campo de aviación de cherburgo, Francia, apareceu esta extraña criatura de 7,6 metros de lonxitude.Tiña un pescozo moi fino de 1 mde lonxitude, a cabeza sumamente pequena, parecida a un camello. Toda a pel está cuberta con abundante pilosidade, con aletas natatorias de gran tamaño, duas no peito e unha na espalda; estas aletas posuen nos bordes exteriores unha espesa crin de aproximadamente 80cm. Ao examinala dous científicos do museo natural de historia determinaron que pertencía a un animal desconocido, moitos pensaron que eran os restos en descomposición dun cetáceo. Nunca mais volveu saír o tema, pero foi publicado en Time Magazine March 12,1934


En febrero de 1951 tocóulle o turno a praia de Hendaye, Baixos Pirineos, Francia. Según os periódico da época encontrarase “un animal prehistórico” cunha especie de “antenas” saindo da sua cabeza.tiña uns 16 pes de largo, cunha cabeza como de tortaruga, duas antenas cartilaxinosas, un largo pescozo e un corpo cuberto de escamas en forma de óvalo, un corpo como de foca ou de tartaruga, e catro aletas cortas.

O fotógrafo francés Robert Le Serrec en 1964 mentras navegaba en augas pouco profundas da costa de Queensland, Australia, na isla Whitsunday, fotografiou este enorme "cagado, renacuajo*" de 24 m. De lonxitude. Le Serrec encontrabase xunto a sua familia e un amigo nunha pequena lancha cando a sua esposa divisou a este monstro mariño con forma de renacuajo xigante, enorme cabeza e corpo de serpe. Na espalda da criatura, os testigos dixeron observar unha gran herida, o que fixo que permanecera inmóvil durante os primeiros momentos do encontro, pero cando comenzaron a filmala fixo ademán de dirixirse contra eles para desaparecer despois nas profundidades.
Le Serrec fixo público o asunto en febreiro do seguinte ano, que non foi ben acollida pola comunidade científica, tanto pola escasa calidad das imáxenes obtidas como pola credibilidade do autor. Pois Le Serrec fora buscado pola Interpol en 1960 acusado de transportar no seu yate cargas ilegais e fuxira cos fondos de dous compañeiros a quenes asegurou que regresaría con grandes cantidades de diñero por algo que, según os seus socios, "tiña que ver cunha serpe de mar"


Manipogo, o monstro do lago Manitoba, tomada o 12 de agosto de 1962. OS dous pescadores que tomaron a foto, creron ver unha grosa serpe negra ou unha anguia.


En 1969, un sonar detectó, a cen metros de profundidade en augas de Alaska, un animal de sesenta metros de longitud. Mais endiante veremos un tiburon que vive na alaska pero so mide (ainda que bastante considerable) 7 metros que non se compara co animal de SESENTA metros de lonxitud, ninguén sabe o que era esa criatura.


OpopogoFotograma da filmación de Art Folden (agosto de 1968). Na cuál observase a Opopogo, monstro del lago Okanagan desplazandose polo lago e deixando unha estela o seu paso.


Restos dun posible monstro mariño, o cuál foi arrastrado pola marea ata as plaias de Mann Hill, en 1970. O seu avanzado estado de descomposición non a permitido identificalo ata a fecha.


Morgawr un dos monstros máis activos dos últimos anos é o que recibe o nome de Morgawr (en dialecto cómico, xigante dos mares), que foi visto con frecuencia durante 1975 e 1976 xunto a Falmouth Bay, na costa de Cornualles (Inglaterra)



O Loch Ness e un dos tres lagos que forman unHa cadena Nas tierras altas de Escocia. as orillas dO lago hundense en augas escuras e xeadas ata unha profundidade de 297 m. Desde fai mil años existen noticias sobre inmensas criaturas nadando no lago. Pero nadie logrou capturar ningunha.


A misteriosa criatura do lago Champlain, fotografiada en 1977. É a primeira fotografía dun monstro lacustre que é avalada pola ciencia. Igualmente descoñecese que clase de animal sería.


En Cherburgo O 25 de abril de 1977, O barco de pesca xaponés Zuiyo Maru atrapou nas suas redes, a 3000 metros no fondo da auga, un gran cadáver, parcialmente descomposto
mentres pescaba caballa na costa de Christchurch, Nova Zelanda. O cadáver estaba cuberto de grasa. Sobre o lomo había úns grandes fragmentos de carne roxa, lacerada pola acción dos depredadores, peixes e gusans... Medía 10 metros, poseía un largo colo e cabeza, catro aletas e pesaba uns 2000 kilos. O capitán, Akira Tanaka, tras fotografiarlo, devolveuno ao mar temeroso de que puidera contaminar as suas capturas. Hoxe en día a polémica continúa, descartando a posibilidade de que fora un tiburón morto.

Monstro en Arizona. En 1980, dous rancheiros de Arizona (Estados Unidos), aseguraron que mataran un monstro alado cos seus rifles. A criatura era colosal, media máis de 28 metros de largo. Antes de morir atacóu a ambos homes cos seus formidables dentes. Un periódico local, o Epitaph de Tombstone, deu un relato largo e detallado, pero o episodio tuvo so repercusión local e quedou no olvido.

A criatura do lago Storsjon. O 10 de agosto de 1983, Carina Johnson e Karl Gustav verona emerxendo da superficie do lago Storsjon. Johnson calculó que o monstro media uns 10 metros de largo e tiña a pel de cor negro.

Extrañas criaturas en Necochea e Quequen.O naturalista arxentino Florentino Ameghino (1854-1911) extraeu diversos esqueletos prehistóricos que hoxe se exhiben no Museo de Ciencias Naturaies de "La Plata" Estos esqueletes quizáis estéan relacionados coas criaturas mañas que os pescadores, coñecidos coma "lanchas amarillas" verón. O 18-19 de marzo de 1994 prodúxose o avistamento a unhas 6 millas do Porto Quequén-Necochea frente as costas de Arenas Verdes de una especie de "monstruo marino" observado por pescadores de la embarcación "Paco Ventura" cuyo propietario es el Sr. Carlos Miño.


O SASQUATCH

O Sasquatch é unha besta tipo humano semellante ao Yeti, dise que vive nos bosques remotos de América do Norte. Desde a primeira aparición desta criatura a un home branco en 1811, as aparicions contanse por centos. Sen embargo, todavía ninguén probou a sua existencia.

PE GRANDE

Pe grande.Imaxen da única película que foi tomada a un Pes Grandes, en Bluff Creek, California en 1967. A película a xenerado unha amplia polémica e debate polo seu posible fraude.

YETI

O yeti. A pisada suposta dun Yeti, encontrada cerca da base de Menlung, en 1951 no Himalaya. Considerase a mellor proba fotográfica da existencia do Yeti.

Hibrido de Chile. Enorme páxaro visto por uns mineiros en Copiado, Chile, en 1868. O animal era un curioso híbrido:as suas as estaban recubertas de plumas e o seu corpo de escamas; os testigos puideron oír desde o chan como éstas chocaban entre si orixinando un sonido metálico.


O Diaño de Jersey,foi visto en enero de 1909. Ata hoxe segue sendo un misterio. O retrato esta basado cuidadosamente no relato do señor e da señora Evans, duas das moitas persoas que veron ao monstro. Según eles, bailaba sobre os seus tellados.

Unha criatura voladora xigante, do tamaño dunha persona, atacou a Armando Grimaldo en Texas (Usa), en 1976. Este animal tiña grandes ollos roxos, carente de plumas e pico, saltóulle enriba desde o ceo. Unha vez a salvo comprobóu que lle desgarrou a roupa, ainda que non estaba herido. Este incidente foi o máis terrorífico de toda unha serie de aparicions deste misterioso animal en Texas a comenzo de aquel ano.


Muller Alada. En 1969, tres marins que facían garda cerca de Da Nang (Vietnam do Sur), conseguiron ver con detalle a un ser que volóu sobre eles a primeras horas da maña. Voaba con lentitude, emitía un resplandor de fulgor verdoso e a medida que se lles acercaba puideron distinguir que era unha muller alada,as suas as eran similares as dos morcégos e de cor negro, tiña brazos, mans e dedos, pero estos estaban unidos as suas as.

A criatura de Loveland foi vista por numerosas persoas na área que rodea a ciudade de Loveland, Ohio. Entre os numerosos testigos encuentranse as de dous oficiais de policía, quenes veron a criatura sobre a banquina da ruta, que bordea o río de Loveland. Dín que veron unha especie de ra xigante saltando hacia un embarcadeiro cercano e logo desaparecer no río. Todos os testigos coinciden no mesmo, parecía ter forma humana pero con cabeza de ra ou lagarto, duns 5 pies de alto, e a sua pel tiña o aspecto de ser de coiro.

O gusan asasino. Coñecido en Mongolia como Aka Allghoi Khorhoi, foi visto por primeira vez en 1926 no sur do deserto de Gobi en Mongolia. Foi descrito coma un gusan largo e fino de 3 a 4 pes de largo. Reportóuse questa criatura era capaz de rociar as suas víctimas con ácido, o cual causa a morte casi instantánea. Tamén se lle atribue a habilidade de matar a distancia, dando unha forte descarga eléctrica. Foi vista numerosas veces, incluso polo presidente de Mongolia. comentase que a criatura, hiberna durante a maioría do ano, excepto durante xunio e xulio.

La bestia de Exmoor. Se piensa que esta criatura que aparece en esta foto con forma felina es la responsable de la muerte de más de 200 animales de granja, en un periodo de 5 meses en Exmoor (Gran Bretaña), en 1987. Se la vio en numerosas veces corriendo a velocidades estimadas en 35 km./p/h. E capaz de saltar vallas de casi dous metros de altura sen problema. Non hai indicios de que viva algunha clase de felino de gran tamaño nesa zona.

O home alado, mitade hombre mitade paxaro. O 18 de septembro de 1877, nos Estados Unidos, foi visto un ser human alado sobre Brooklyn, Nova York. Non se dispon máis duns poucos detalles, pero unha figura similar foi observada en setembro exactamente en Coney Island.
As visions de humanoides alados parecen estar máis ampliamente distribuidas arredor do globo que as de aves xigantescas e supostas pterodáctilos. O seguinte informe nos llega dende Vladivostok, no extremo mais oriental da URSS. O 11 de xulio de 1908,
un home que caminaba polas montañas Sijoté-Alin viu o que parecía ser unha huella de pe humano no camiño.O Seu can empezóu a actuar de forma extraña, e escoitou algo que rebulía entre as matas. Ao cabo de varios minutos, o caminante, V. K. Arseniev, arroxóu unha pedra hacia a criatura invisible, e inmediatamente oiu o ruido dun batir de as e viu que algo "grande e escuro" voaba hacia o río. Por desgracia, non puido obter máis detalles a causa da neboa. Máis tarde, cando Arseniev explicou os seus veciños o que había ocurrido, éstos identificaron a criatura coma "un home que podía voar polo aire", caso ben coñecido entre os cazadores da rexión.
Un matrimonio brasileño, los Real, tiveron unha visión máis clara destos seres alados. A principios da década de 1950, camiñaban unha noite por un monte cercano a o mar, na localidade de Pelotas, situada no estado de Río Grande do Sul, cando advirtiron a presencia de "duas aves" xigantescas nos árboles. Ao acercarse máis, as "aves" baixaron ao chán, e a sorprendida parella comprobou que as criaturas medían 1,8 m de altura aproximadamente, e que tiñan unha apariencia humana. Estaban agazapadas no chán coma se observaran a os camiñantes.
Desde Houston (Texas, Estados Unidos) cheganos un extraño informe que describe unha visión todavía máis clara. A noite do 18 de xunio de 1953 foi calurosa, e tres veciños sentaronse no porche dianteiro dunha casa de apartamentos, ao anotecer. A señora Hilda Walker explicou máis tarde: Estábamos charlando, cando levantei a vista e a uns 7 ou 8 metros de distancia vin unha sombra enorme sobre o céspede. Pensei ao principio que tratabase do reflexo ampliado dunha gran polilla iluminada por un farol cercano. Enton a sombra pareceu dar un salto hacia arriba en dirección a unha árbore... puiden velo claramente e advertir que tiña unhas grandes as dobladas xunto os hombros. O seu rededor había unha luz tenue e grisácea.
A sombra foi vista tamén por Howard Phillips e Judy Meyers, quenes describierona como unha "figura de home con as semellantes a as dun morcégo. Levaba unha roupa moi ceñida, de cor gris ou negro. Estivo alí de pe uns 30 segundos, balanceándose na rama da vella árbore. De pronto, a luz empezóu a desvanecerse pouco a pouco". Estiveron de acordo tamén en que media uns 2 metros de altura e levaba unha capa negra, pantalons moi axustados e botas de media cana.
Ao desvañecerse a luz, pareceu coma se a figura tamén desaparecera cun forte ruido siseante.

Dragóns

Os dragóns sempre foron representados coma enormes serpes ou reptiles provistas de ás que poseen cualidades máxicas ou espirituais. É un animal mitóloxico, algunhas culturas falan de él coma unha besta que só provocaba destrucción, arrasaba todo co seu alento de lume e mataba os homes e mulleres. Outras falan de él coma o ser mais
intelixente e sabio, bondadoso e xusticieiro, unha armonía perfecta entre beleza e fealdad terrorifica.
Representado en culturas tan distantes coma exipcia, china, mayas, aztecas e indostánicas...Fai supoñer que este ser existeu, mais outras opinións dín que este é un mito surxido apartir dos cocodrilos e caimás, ou restos dos dinosaurios.
Moitos eran defensores e protectores de castelos e tesouros.
Podían falar ou comunicarse através do pensamento.Tiñan gran poder máxico, eran moi lonxevos, e algúns inmortais, moitos eran capaces de adoptar a forma dun humano ou animal temporalmente.
Os dragóns viven nun cubil, unha especie de nido que tiñan en covas, montañas... no que tiñan gran cantidade de tesouros. Según os cores o dragón tiña un poder ou outro.
Ainda que hai moitos tipos de dragón (lume, auga, metal, terra, madeira...) Todos presentan unha base de reptil. As suas escamas son tan resistentes e duras como unha boa armadura de metal ou pedra, por iso é tan difícil atravesalo seu corpo, as suas poderosas mandívulas eran capaces de quebrar calquera cousa, os seus dentes afiados cortan coma o diamante tendo ponzoña neles. Tiñan dous pares de pulmóns, un par estaba cheo de gás que saia expulsadoen forme de lume ou de outra substancia. Eran vivíparos, alimentábanse de carne e eran animais de sangue quente, Por último axúdanse para voar de poderosas e resistentes ás.




******CLASIFICACIÓN DE DRAGÓNS XEOGRÁFICAMENTE******CARACTERÍSTICAS E EXEMPLOS******


*DRAGÓNS DE ORIENTE CERCANO: simbolizaban o mal e a ruina.


-Enuma Elish, é unha epopeia do 2000 a. C.,na que a deusa Tiamat é un dragoa que simboliza os océanos e comanda as hordas do mal.cuia destrucción é necesaria para crear un universo ordenado.


-Nas Sagradas Escrituras hebreas o dragón representa o mal, o pecado(serpe que incitou o pecado a eva), a morte e a veces a sabiduría.


-Na mitología persa destaca o caso de Azi Dahaka, un dragón malévolo.


-En Rúmania o dragón geto-daco que tiña cabeza de lobo e cola de serpe era empleado nas imaxes da guerra.


*DRAGÓNS DO LEXANO ORIENTE: Simbolizan as forzas primitivas da naturaleza e o Universo, o poder espiritual supremo, o poder terrenal e celestial, o coñecemento e a fortuna.Considerado coma unha criatura benévola e símbolo de sorte. Viven na auga. O dragón típico do lexano Oriente ten cornos de cervo, cabeza de cabalo, cuello de serpe, garras de águias, orellas de touro e bigotes largos coma os dos gatos. Estos non teñan ás, voan coa axuda da máxia e non escupen lume. Teñen o corpo longo e escamoso.


-Nas lendas chinas hai dragóns que vixilan os ceos, dragóns que traen a lluvia, e dragóns que controlan os ríos e arrollos. Traen a chuvia pra recolección. Por iso o dragón converteuse no símbolo imperial deste país.



*algúns dragóns chinos:
Tianlong: o dragón celestial
Shenlong: o dragón espiritual
Fucanglong: o dragón dos tesouros escondidos
Dilong: o dragón subterráneo
Yinglong: o dragón alado
Jiaolong: o dragón de cornos
Panlong:o dragón con cola, habitante das aguas
Huanglong: o dragón amarelo, nacido do Río Luo

-En Xapón, teñenos por seres sabios, amables e sempre dispostos a axudar, os dragóns foron durante siglos o emblema oficial da familia imperial.Son similares os xineses e coreanos, normalmente teñen tres garras e non teñen ás,son benévolos e conceden desexos.Atribuenselles a capacacidade de voar,o antropormorfismo e habilidades curativas.



-No Himalaya representan a boa sorte


-En corea teñen similares dragóns de carácter positivo.Existen tres subtipos: Yong (rei dos ceos)Yo (dragón do mar,non ten cornos e é confundido cunha serpe polos pescadores)e Kyo (dragón das montañas)teñen 4 dedos nas suas patas, e manteñen varias faccions de animais. describense con cara de camellos e ollos de coellos, panza de ra, patas dun tigre, e o pescozo dunha serpe.




-Dragóns de borneo: Representase con cornos e escamas, o seu espinazo está erizado coma en púas, ten unha perla na garganta a cal representa o poder do sol que reside nel e é a base da sua forza e poder. Esta poderosa perla é a piedra máis sagrada e preciosa, de brillo propio luminoso e é moi pesada, a chaman:“pedra que concede todolos desexos” A perla rixe as mareas,as fases da lua, a choiva, o trono, o relámpago eléctrico e o mesmo ciclo da vida (morte, transformación, renacemento) Os dragóns as veces a escupen,Se se saborean aprezase o mellor e mais fino sabor creado. Quen a posea xamáis poderá abusar dela para o seu beneficio propio só podese usarse para beneficio común da natureza e todalas suas especies (humáns incluidos).O emperador enterouse e tras perder parte do seu exercito loitando co dragon enviou os seus fillos Wee Ping e Wee San.Wee San logrou cambiala perla do dragon por unha imitacion,cando o descubriu lanzáronlle balas e o dragón pensando que era a perla comeu os disparos morrendo.



-En Vietnam, o dragón e considerado o símbolo máis importante e sagrado desta etnia oriental, dende tempos remotos ata a actualidade.Todolos cidadáns vietnamitas descenden dun dragón,este animal e quen manexa a chuvia por iso adorano,pra ter mellores colleitas.O dragón representa o rey,a prosperidade e a anerxía do yang.Eran unha mezcla de cocodrilo,serpe,lagarto e páxaro.



-En cada dinástía o dragón era representado de forma distinta;cambiando a forma e pose da cola,as,garras,cores e corpo.


*DRAGÓNS DE OCCIDENTE/EUROPEOS: O dragón era un ser terrorífico, malvado, poderoso e cruel.Unha das hazañas clásicas dos heroes ( Hércules, Sigurd, San Miguel,San Jorge )era lograr matar un Dragón.Nel vense a serpe e a ave, como a terra e o aire, os cornos representan virilidade e forza, tomando forma de cornos de cervo, cabra,antílope ou touro. Da misma forma a cola é de cocodrilo ou dinosaurio, de peixe ou anguia, e ata de golfiño ou culebra... Sempre se resume na combinación de lume e auga.


-Na mitoloxía xermana incluese ao dragón (Nidhug ou Níðhöggr) entre as forzas do inframundo. Alimentáse das raíces de Yggdrasil, o fresno sagrado que extende as suas raíces a través de todolos mundos.


-Os antiguos escandinavos (os vikingos, paganos), adornaban as proas das suas naves esculpindoas en forma de dragón. Usaban esta decoración creendo que así asustarían a os espíritus (Landvaettir) que vixiaban as costas as que chegaban.




-En Beowulf, un poema épico anglosajón,Un home chamado Beowulf, que liberara o seu pobo dun monstruo mitad muller e mitade diaño, mais tarde xa convertido no rei,loita contra un dragón chamado Grendel, disputa na que ambos morren.


-No Cantar dos Nibelungos (un poema épico medieval anónimo) Sigfrido mata a un dragón chamado fagmir, e ao unxirse coa sua sangue faise inmune a todo mal.




-Para os celtas, o dragón era unha divinidade dos bosques, cuia forza podía ser controlada e utilizada polos magos. Entre os conquistadores celtas da Britania foi símbolo de soberanía, e durante a ocupación romana da isla adornou os estandartes de guerra, convirtíndose nun símbolo heráldico e logo militar.



-Entre os romanos, o dragón era considerado un símbolo de poder e sabiduría. Aínda que en moitas historias gregas e romanas un heróe tiña que loitar contra unha destas criaturas.



-Na mitoloxía grega os dragóns eran seres da natureza,de ultratumba...Os que tiñanse que derrotar heroicamente. Os mais famosos foron: a hidra, ladón e a phyton.



-Para a mitoloxía eslava, o dragón era unha das formas que adoptaba o deus Veles, señor do Mundo Subterráneo, adversario de Perún, deus do trueno. Os machos controlaban o lume,eran benignos. encambio as femias eran malvadas e controlaban a auga. Nalgunhas lendas tiñan multiples cabezas, as e corpo serpentino.



*Turkic (ou Zilant) representaba o conflicto político-racial existente entre
eslavos e turcos.
*zmey en Rusia e Bulgaria, zmiy na Vella Iglexa Eslava, zmaj en Serbia e żmij en
Polonia.
*En Rusia e Ucrania críase na existencia dun dragón chamado Zmey Gorynych, dotado
de tres cabezas capaces de escupir lume, con corpo verde, duas patas traseiras e
un par de patas dianteiras pequenas.En Croacia, Bulgaria, Serbia e Montenegro
representase tamén con 3,7 ou 9cabezas.
*Tugarin Zmeevich: dragón ruso, o seu nome e de orixe turco,símbolo de satanás, na
bandeira da cidade de moscú vese a san jorge matándoo.
*Dragón de Ljubljana, quen protexe con auténtica benevolencia e gran celo a ciudade
homónima; por este motivo representase na bandeira da ciudade.
*En polonia a besta mais popular é o Dragón Wavel ou smok wawelski.vivía cerca das
cavernas do Río Vistula.dacordo co libro de daniel foi destruido por un neno que
lle ofreceu unha cantimplora cun veleno que fixo queste bebera e bebera auga ata
reventar.


-Os cristianos herdaron a idea hebrea do dragón, que aparece no Apocalipsis e en outras tradicións posteriores. No arte cristiano do Medievo simboliza o pecado e se aparece baixo os pies dos santos e mártires representa o triunfo da fe e os reinos cristias sobre o diablo. A lenda de San Jorge eo dragón, mostra claramente este significado. Resentabanse a menudo tamén como representaciones da apostasía, a herexía ea traición, peo tamén de cólera e envidia, presaxiaban grandes calamidades. Significaban a decadencia ea opresión,aínda que sirveron tamén como símbolos pra independencia, o liderazgo ea forza. Os cores determinaron o simbolismo que un dragón tiña. Na viaxe do heroe, os dragóns representaron o obstáculo ou o temor eo paso necesario pra volver ao hogar, e como moitos dragóns presentan tamén a encarnación da sabiduría, nesas tradicións matar a un deles daba acceso as suas riquezas. Outra faceta do dragón na mitoloxía clásica da época caballeresca é o dragón coma guardián que custodia ou rapta princesas nos seus castelos.


-Nas lendas alemáns antiguas protexían tesouros e secretos.


*DRAGÓNS DE MESOAMÉRICA: na Mesoamérica precolombina veneranse as serpes como animal sagrado ea os dragóns serpentinos coma seres divinos.Os dragóns mesoamericanos a menudo son acompañantes de deuses a os que asisten nos seus deberes. Como por exemplo o deus tutelar dos tenochcas, Huitzilopochtli, a quen un dragón de lume asiste coma arma. Algúns deuses responsables da chuvia (excepto Tlaloc) montan dragóns de vento mentras lanzan dardos e frechas as nubes ocasionando a chuvia. Os dragóns de mesoamerica presentan todos corpo de serpe, extremidades con garras, un tocado de plumas como símbolo de divinidade e todos poden voar.


*DRAGÓNS AMERICÁNS:

-Ehecoatl: Dragón do vento, barría co seu alento a terra preparándoa para recibir o regalo da agua diviña, desta manera explicabase o vento que sopla anunciando a inimnente lluvia.




-Mazacoatl: Dragón venado. Este tipo de dragÓns son viciosos, mitade venado mitade dragón, é un ser que desfruta ao seducir a os mortais pra despois devoralos.




-Ocelocoatl: Dragón tigre. Este dragón tigre ten a mitade anterior do corpo como o dun tigre americano ou xaguar e de cintura a punta da cola ten o corpo dun dragón. Este dragón simboliza a terra (tigre) ea auga (serpe)




-Quetzalcoatl: Dragón precioso (debido ao plumaxe relucente do dragón)as plumas eran utilizadas polos pobos indíxenas americanos a maneira de xoias e as plumas de quetzal eran as máis preciosas de todas, de ahí que o término haxa pasado de serpe emplumada a dragón precioso.As plumas eran de brillantes cores onde predomina o verde turquesa, ademáis dun gran tocado de plumas rodeando a sua cabeza a manera de melena.Identificado co deus tolteca Quetzalcoatl foi representado en moitas pezas de barro e adorado en moitas culturas.représsentaba a fertilidade ea terra.




-Xiuhcoatl: Dragón de lume. Este es un dragón color verde turquesa que pode verse nos ceos nocturnos cando cruza o firmamento a toda presa coma estrela fugaz. A sua aparenza é similar a do dragón precioso, pero podese diferenciar xa que nalgunhas ocasións é representado coma roxo con flamas turquesa arredor do seu corpo e con un tocado de largas plumas en vez da melena característica do dragón precioso, ademáis que moi frecuentemente é representado con un cascabel na punta da cola.



-Tepew e Kukumatz: Según as historias do Popol Vuh, Tepew e Kukumatz foron dous deuses dragóns que deron forma e orden a todo o creado polo Corazón do Ceo a partir do caos primitivo. Cabe destacar que Kukumatz comparte moitas características co maya Kukulkán ou o tolteca Quetzalcóatl.




*DRAGÓNS DE SUDAMÉRICA: En torno a os Andes críase no poder que exercían as "serpes do abismo marítimo e da montaña esplendorosa". Estes eran dragóns de grandes proporcións. Os que se veneraban nos Andes centraies difieren daquélas dos extremos do Imperio Inca. As beSTas da maIor parte de Sudamérica estaban ampliamente relacionadas con enormes serpes que se remontaban cas oríxes da humanidade,coincidindo con outras rexións do planeta. Non presentan actitudes semellantes cos dragóns das demais culturas, pero si o seu aspecto. Tales dragóns manteñían unha historia de conflictos entre sí remontandose ao nacemento das culturas americanas.A lenda de Ten Ten e Cai Cai Vilu reflexa isto, ao enfrentarse ambas serpes (Mar e Terra) polo futuro do pobo mapuche.




*O DRAGÓN TURCO lanza lume pola cola e non vuela, asocianse a culebras xigantescas.A sangue deste dragón posúe propiedades médicas, utilizandose pra pocións tanto letais como benignas, parecense os dragóns americáns e asiáticos.




Illuyankas: dragón turco, forma parte da mitoloxía hitita.yace na montaña que vai desde Aleppo ata Kayseri dado que esa cordilleira ten forma de monstruo.
Taru, Deus do Vento e do Clima, intentóu derrotalo con axuda da deusa Inaras eo seu amante humano Hupasiyas.Taru intentou aogar o dragón con chuvia, pero a auga evaporóuse.intentóu entonces quemalo cos raios do sol, pero a enorme sombra do animal absorbeu a luz neutralizando o efecto.Furioso, o dragón arrasou aldeas e matou os habitantes... Deixou gran descendencia de dragons en cráteres e volcans. Illuyankas e seus dragons rodearon o palacio de Inaras, quen os atendeu hospitalariamente alimentandoos ata que éstos quedaron dormidos e hinchados de tanto comer. A deusa aproveitou e con axuda dos aldeanos amarraron as bestas con sogas,para logo quemalos coa axuda do sol.




Algúns Dragóns:

Leviatán - Bestia descrita no libro de Isaías, é Mencionado na biblia con alento que encende os carbones dicindo que da sua boca sale lume (job 41:1 1-34)



Jormundgander -Fillo do deus Loki e a xiganta Angerbode como nai,cando os Æsir enteraronse deste ser maligno,Odín lanzóuno ao mar que rodea Midgard, onde quedará atrapada ata o día da destrucción total (Ragnarok).O enemigo de Jörmungander era o deus Thor. Destacan varios mitos nos que thor intenta cazalo:Hymer e Thor saleron a pescar,Jormundgander colleu o anzol de thor, a xigantesca serpe lanzaba mares de veleno, hymer acobardado cortou o sedal impedindo que esta arrastrase o barco o mar.O último encontro ocurrirá coa chegada de Ragnarök, Jormundgander arrastrarase fora do Océano e envelenará os ceos. Das suas fauces pululara o veleno e reptará entre o lume dos xigantes ata o lugar onde estea Thor para luchar contra él. Éste a matará e caminará 9 pasos antes de caer morto víctima do veleno da serpe.




Uróboros - Dragón serpe representada coa sua cola na sua boca, expresa un ciclo.




Azi Dahaka - Serpe demoníaca da mitoloxía persa zoroástrica.de tres cabezas e seis ollos, personificaba a opresión babilónica contra Irán. Decíase que tiña miles de sentidos, o poder de invocar serpes, escorpions, tormentas e enfermidades. foi vencido polo héroe Thraetaona/Feridun; dado que non podía morrer, foi encerrado e encadenado na montaña Damavand. dise en profecías, que regresará para o Apocalipsis.



Trentren Vilu - Xigantesca serpe da lenda do diluvio araucano na mitoloxía mapuche.



Cetus - O dragón de Poseidón, representa unha constelación no firmamento.




Lindorm - víbora con máns próximas a cabeza,grande boca e as veces representado con pes con garras de falcón ou león, non pode voar e que come cadaveres, descuberta por marco polo na provincia de caraján (suecia)




cuélebre:dragón asturiano alado que coida tesouros e de alento velenoso,vive en covas e crece continuamente,cando envexece as escamas endurecense e agrandanse,o seu tamaño excede a da sua cova e parte ata a mar cuajada,repleta de cuélebres e tesouros.




Balaur e un dragón rumano similar ao eslavo Zmey, de gran tamaño, con as e numerosas cabezas (3, 7 ó 12, dependendo da lenda)aletas y 4pies. O balaur aparece na maioría dos contos de fadas rumans, e un ser malvado –simboliza ao Diaño– e debe ser vencido polo héroe Făt-Frumos para liberar a princesa que ten cautiva.




Zmeu:famoso dragón rumano voador e que exsala lume.Ten pernas e brazos,gran creatividade, utiliza armas.Ten unha pedra preciosa máxica na cabeza brilante coma o sol. Este enamoradizo dragón secostra mozas,pero sempre son rescatadas por cabaleiros.simboliza as forzas destructivas da avaricia e o egoísmo, que resultan finalmente vencidas.Robou unhas mazás de ouro e a lúa e o sol do ceo,pero foron devoltas por Făt-Frumos.




Wyvern - O dragón alado de duas patas representado en escudos de armas medievais.Similar ao cockatrice.As lendas son parecidas as do mítico páxaro árabe roc.Existe unha variante mariña que ten cola de peixe.





Faerie - Moi pequenos só miden 1'-5 'de largo, de calquer cor,grandes ollos,e as mariposa. Son veXetarianos.




Amphisbaena coñecese tamén como Amphisbaina, Amphisbene, Anphisboena, Amphisbona, Amphista, Amphivena e Anphivena - dragón africano con duas cabezas,unha a cada extremo do corpo de serpe, chamado nai das formigas xa que alimentábase delas.desprazábase rodando en círculo.De colmillos velenosos e ollos brillantes,semellante a unha boa, dise que se se colocaba no pescozo dunha embarazada,gozaría dunha boa xestación.




Ladón - Dragón de cen cabezas que protexia as mazás de ouro, hércules tivo que matalo.




O dragón de Wantley - Dragón de Inglaterra que ofrece una peculiar pelexa.



Sirrush - Criatura mesopotámica representada na porta de Istar(en babilon)de pes de agia e patas de león,con corno,cresta e longo pescozo.




Vibria/vibra: dragoa catalana de grandes peitos e pico de páxaro.Escupe lume e coma os demais dragóns cataláns emite un fétido olor co que pudre todo o que toca.


serpe arco iris - Os Aborígenes australianos falan questa serpe era responsable da creación dos seres humans, das terras e os animais. Ten o poder de controlar a chuvia, a auga e de rexenerarse.

dragoncito do Monte Pilatos - Cuia sangue era mortal.De suecia.

El Piasa - dragón páxaro ,de melena de león, pero la cabeza dun human, habita nas aguas do río Mississippi, é de Illinois..

Amphipteres/Anfipteras - Serpe alada emplumada con cabeza de dragón, inofensiva pra os humans. Habitan no oriente cercan ata india. Dicese que en Arabia e Egipto estos pequenos dragons velenosos acabaron nos estómagos das ibis. A sua orixe é exipcio, entre os seus representantes na terra do Nilo temos a :
-Apep (o Apofis grego)
-na versión do demonio exipcio e as deusas serpes Mertseger (guardiana do vale dos reis)
-Buto (aparece protexendo ao faraón, sempre representada na sua coroa)
-Agathos Daimon en fenicia e como os daimones gregos protexen as casa,e un posible recordo venido da costa africana cercana.


Coca - nacida no río miño en galicia, con ás de morcego e cabeza de cocodrilo.Actualmente en redondela (pontevedra) unha festal tradicional ten o nome deste ser, que dise que atacou a Teodoro e Atanasio cando pasaban polas costas gallegas pra ir a enterrar o cadaver do apóstolo Santiago.



naga - dragóns que teñen unha cabeza human do sudoeste de asia, pero o corpo dunha serpe,traballan cos deuses. Guardians da auga e as nubes.poden cambiar de forma a voluntade.Tamén refirense en china con este nome a un dragón de 5 cabezas.



drakes - semellantes o dragón occidental, só que máis pequeno e sen ás, solitarios alimentanse de criaturas pequenas, o seu cor depende do seu habitad (roxo climas calidos...)



Kumaba - asesinado polo cabaleiro gilgamesh, orixen Babilonico.



Drakonteion - dragón insignia dos romanos de Oriente.



Behemot - Mencionado na biblia por jacob coma un ser vexetariano ( job 49:15 - 24)



Derceín - Nombre co que tamen o chamaban os gregos ademais de Dragón.



Pitón/phyton - Serpe que rexía o oráculo, asesinado por Apolo,quen a matou pra facer o seu propio oráculo na isla de Delfos.



Otilau - Nome nativo actual dunha criatura en toda africa de aspecto sempre descrito similar ao pterodactilo, ainda nalgunhas culuras que descoñecen o mundo actual e os dinosaurios.



Kongamato - Nome nativo de Zambia, reptil voador do tamaño dun buitre que ataca barcas nos pantanos.



Zilant - A veces faise referencia a esta criatura coa palabra persa Ajada,é a serpe-dragón máis renombrada de Turquía, Bulgaria e Rusia. Para os rusos, era unha criatura repulsiva, similar aos dragons europeos e persas.Según a crenza se estas serpes-dragóns sobreviven 100 anos transformanse en bondadosas serpes brancas (chamadas Aq Yılan) de influenza beneficiosa e atraen a boa sorte.



Según as creenzas populares, unha enorme serpe-dragón de duas cabezas vive no fondo da auga dos lagos Qaban e ataca os cidadans, outros dín que a serpe xigante transformouse nun espírito chamado Diü, que fundou o reino subacuático do lago. Outras lendas din que Zilant segue tramando cómo vengarse dun cabaleiro que o apuñalou cunha daga envelenada.



Asag: dragón do inferno, demonio da peste e a destrucción. A súa presenza facía hervir as augas e contaminar os ríos. Unhas antiguas tablillas sumerias contan a historia do héroe Nimurta que convencido por un deus derrota o dragón.


Vitra/Vritra/Ahi: dragón-serpe da mitoloxía Védica. Tras ser absorvido polas augas cósmicas obtivo un gran poder, indra, furiosa matouna a raios.Vitra tamén está relacionada co inverno.


Na tradición artúrica ten un valor especial, a constelación do dragón fulgurando no ceo anunciou ao rey Pendragón o nacemento de Arturo e Morgana, e co combate entre o Dragón Roxo eo Dragón Blanco iniciase a trayectoria de Merlin, o mago.

*********Clasificación de dragóns********* E algúns dragóns *********

-os dragons serpes (incluidas as serpes mariñas)
-os semidragons
-Outros Dragóns
-Dragóns dos ceos - os dragons do ceo que incluien ao dragón chino e a Quezalcoalt.
-os neo–dragons entre os que temos a hidra de múltiples cabezas e ao basilisco.

*********Clasificación por cores**********Características***********

Se o dragón era de cores roxas expulsaría lume,estes eran forte e moi agresivos se lles molestaban,vivían en sitios cálidos.

Se era branco/azul sería xeo o que expulsaria,vivína en climas fríos, non eran moi agresivos, e tampouco moi listos, mais eran os mais rápidos.

No caso de ser verde lanzaria veleno ou lume, eran os de maior tamaño e eran moi astutos,vivian en bosques e covas, sa garras eran a sua principal e mortífera arma.

se é azul/violeta controlaria os raios, as suas escamas eran as mais duras e impenetrables, eran moi competitivos.

Se o cor era negro botaria das suas fauces un producto tóxico e que descompoñeria todo o que tocase, eran os mais malvados, crueles e agresivos.