A BRUXERÍA é o conxunto de creenzas, coñecementos e actividades atribuidas a certas persoas que están supostamente dotadas de certas habilidades máxicas que emprean coa finalidade de causar dano.
O concepto BRUXA foi reivindicado por certas sectas e relixións dende o século XX para designar a todas aquelas persoas que practican certo tipo de máxia, tanto maléfica (maxia negra) coma benéfica (maxia branca) o ben os adeptos dunha determinada rexión.
O seu uso mais excesivo emprégase para designar en certas sociedades aos magos e CHAMÁNS.
O sentido orixinal da palabra MAGO,referíase os integrantes dunha tribu que logo convertiríanse en sacerdotes persas que practicaban a astroloxía, a demonoloxía e a maxia, no século I foron recoñecidos coma homes sabios e adiviños. A igrexa faría que os significado variase a persoas que practican a bruxeria debido os rituais relixiosos non cristianos. En épocas recentes o título de "Mago" asignouse a os artistas que practican o ilusionismo, simulando poderes especiais, con obxetivos recreativos. Esta "maxia" entra a formar parte das artes escénicas contemporáneas.
O FEITIZO ou CONXURO é un acto máxico que pretende producir efectos sobre a realidade mediante procedementos sobrenaturais de carácter litúrxico ou ritual. Cando o obxectivo do feitizo é adiviñar o futuro denominase sortilexio e cando busca someter a voluntade de outra persoa u obxecto, é un encantamento.
O feitizo procede das crenzas máxicas do Neolítico e ven practicándose desde enton, a veces de manera aberta e outras clandestina. Era común en sociedades paganas, constituíndose en actos oficiais de masas promovidos polas autoridades;O feitizo foi perseguido baixo a acusación de bruxería, o feitizo consiste na representación simbólica do efecto que se pretende conseguir baixo a invocación dunha deidad. Nos seus oríxes e nalguns casos da cultura popular, é un acto instantáneo sen unha forma común. Tanto é así que supostamente pode executarse incluso de manera involuntaria, como certas formas de mal de ollo.Non obstante, en creenzas paganas desarroladas adquireu e mantén unha estructura xeneral que consta de seis partes:
-preparación
-Apertura
-Invocación
-Execución
-Sacrificio
-cerre
Na LITERATURA existe tres tipos de feiticeria:
-Con varita ou bastón. Necesitase este instrumento para canalizar a maxia, que realizase acompañado dunhas palabras máxicas e determinados movementos.
-practicada en escolas. basease na manipulación da maxia mediante unha serie de fórmulas, xeneralmente nun idioma arcano ou simplemente especial, para conseguir uns efectos.
-a que se dá na natureza. É unha modificación das forzas naturais para conseguer os efectos desexados. Os practicantes desta clase de maxia non necesitan manexar ningún idioma especial para usala, ainda que se solen coñecer profundamente a naturaleza pra saber como aplicar mellor a enerxía, con menor traballo e mellores efectos. A forza necesaria pra este tipo de feitizos pode provir de moi distintas fontes.
No hay comentarios:
Publicar un comentario