Os Orcos, na literatura fantástica e nos xogos de rol, son criaturas humanoides de pel de tonos verdosos. son igual de altos que un human, o doble de anchos e de constitución máis forte. Na sua maioría presentan algunha malformación no corpo. Os seus ollos poseen un resplandor roxo que brilla na oscuridade. Poseen unha mandíbula inferior prominente, sendo frecuente encontrar individuos cuns grandes colmillos inferiores visibles e marcados.Debido a sua constitución forte, a maioría dos orcos son guerreiros formidables, con unha resistencia ao dolor sobrehumana.De vidas cortas, xa que solen morrer pronto debido as debidas desputas entre eles, pero tamen son propensos a enfermidades, e cousas típicas dos homes.
os orcos pronuncian mediante gruñidos, cunha voz profunda. O seu linguaxe é o orkish, composto por corrupcions de outras linguas. A variación dentro do orkish entre as diferentes tribus e tipos de orcos é tan grande que polo xeneral acababan cun intercambio de golpes. Tamén falaban a lingua común. Os habitos de hixiene son pesimos e en temas alimenticios comen alimentos nauseabundos, formados a base de carne podrida (puidendo ser propia carne orca xa que son dados ao canibalismo, de humans ou de calquera que se lles cruze). A menudo, as tribus orcas reúnense e emigran en grandes hordas. para eles guerrear é o máximo pracer. Teñen pouca intelixencia, pero son astutos, esa pouca intelixencia xunto a sua predisposicion a matar fainos feros guerreiros, debido a esto son facilmente manipulables por outras razas que incentíbanas e prometenlles cousas en pos de ter baixo o seu dominio e servicio. Conseguian eles os materiais necesarios pra crear armaduras e armas (bastante toscas)
A sociedade orca está estructurada en clanes ou tribus, sendo sempre o miembro máis forte de entre todolos o xefe tribial. Normalmente sempre contan con algún chamán entre eles. A forza bruta é sempre o factor decisivo en cuestions de disputa, o cual, xunto ao carácter territorial destos, sole ser motivo de frecuentes enfrentamentos entre tribus rivais orcas ou con tribus goblinoides as cales solen compartir as mesmas zonas de caza. Dado o seu carácter hosco e belicoso fan incursiones en poboacions humanas as que tratan sen ningunha clase de misericordia.
A palabra orco foi inventada por Tolkien e nace dunha palabra antigua que significa "monstruo". Están baseados nos Trasgos do folclore celta. Nos mitos romanos a palabra "orco" é sinónimo de inframundo e as veces tamén se lle chama así a un xigante fillo de Plutón.
Parentes dos orcos:
trasgos, a orixe deste mito é céltico-romano e proven do norte de Europa criatura mitolóxica presente na tradición de moitas culturas do norte de España, como pode ser a asturiana (trasgu) ou a montañesa, e presente en xeneral na cultura española.
Noutros lugares de Europa tamén é comparado como gnomo, silfo, kobold...
Na literatura a veces dise que é unha especie de orco das montañas, mais debíl que os demais e aos que a luz do sol lles lastimaba, pois non a toleraban.
Na Cantabria, os trasgos son uns pequenos duendes de cara negra e ollos verdes que habitan nos bosques e cuia actividade é burlar as persoas e facerlles gamberradas. A súa vestimenta componse de follas de árbores e musgo coas cales ocultanse dos humáns.
Na mitoloxía asturiana(trasgu) e na galega reresentase como un duende casero, un homiño pequeno, coxo dunha perna e cun gorro roxo puntiagudo e un abuxeiro na palma da mán. Travesos, curiosos e orgullosos. dedicanse a revolver nas cociñas, rompendo cousas e desordeando, é recomendable poñer unha cunca con granos de arroz polas noites, debido a sua curiosidade pasaránse a noite entretidos contando os grans, Para desfacerse dele hai ou ben que quitarlle o gorro (así él fará pola noite as tarefas do hogar) ou encargarlle facer algunha tarefa que él non sexa capaz de facer, así vergonzoso e orguioso non volverá.
semi orcos e homes-orcos. Son duas razas que teñen mais ou menos mezcla de orcos con homes. E soportaban a luz pero eran moi tontos os primeros e débiles os segundos.
Uruk-hai pel negra, ao igual que a sangue, e ollos de lince; eran case tan altos comoa os homes e non lle temían a luz. Eran máis fortes e resistentes que os orcos menores, y más temibles en el combate.
Goblins: Os seus parentes menores, de tamano máis pequeno que os orcos 1,2 metros, de nariz achatada e pel brilante. pesan arredor de 35 kilos. Todos os goblins posuen colmillos e teñen unha sangue velenosa. Son criaturas desagradables, brutos, rastreiros, sen honor estes seres so desexan roubar, matar, comer e durmir, ainda que claro, existen algunhas excepcions. Os goblins son usados habitualmente por outras razas, estes son aduladores sinvergoñas e hipócritas. Pero sempre almacenarán rencor estarán desexosos dunha traición. Ao non mirar mais que pra os seus intereses mentirán, roubarán pra conseguir os seus intereses.
Hobgoblins: miden 2 metros de altura e pesan cerca de 110kilos. De cara angulosa teñen o mismo rostro que os goblins pero en escala mais grande.
Bugbears: de 2,2 metros de altura e peludos son capaces de transportar mais de 150 kilos. No folclore Inglés dedicábanse a asustar a os nenos, vivían nos bosques.
No hay comentarios:
Publicar un comentario