O can do urco

É unha figura mitolóxica de galicia, Toma moitas figuras, preferentemente a de can negro e peludo; un animal con cornos e orellas longas de grandes proporcións. Segundo a mitoloxía popular o urco habitaba nas beiras do río Lérez, nunha tebrosa paraxe a que chamaban Borrón. Saía arrastrando cadeas. O seu ouvido xeaba a sangue, e cada vez que se escutaba algo malo acontecia por iso este can anunciaba a morte e a desgraza alí onde se ve.
Nos anos 1877 e 1878 tivo lugar a celebración duns festexos de antroido en honor a monstro.
En asturias tamén existiu a crenza no urco mais era chamado huerco, en palabras do mitólogo asturiano constantino cabal.«En tiempos antañones se debió llamar huerco todo lo que llegaba hasta nosotros como aviso de la tumba. Huerco, la sombra del futuro muerto; huerco, el ataúd en que se metía; huerco, el perro que aullaba por la noche...; y huerco, todo animal agorero de igual significación».