Xudeo errante

Esta antigua lenda ven do día en que xesucristo iba camiño do Calvario e pasou diante do taller dun zapateiro ao que pediu permiso pra descansar. O zapateiro non lle fixo caso negándolle a hospitalidade eo botou. A partir dese momento foi condenado polo resto dos tempos a vagar polo mundo, sen morrer nunca e sen poder ir o ceo nin ao inferno. Se lle reconoce por ir bestido con ropas amarillentas, leva largos cabelos pelirroxos, sempre vai de pé, e non pode durmir nunca. Es posseedor de gran sabiduria e coñece todolos idiomas.